vrij 22 mei

Was het gisteren nog druk in en rond Vicenza vanwege de aankomst van de Giro d'Italia die ik helaas heb gemist, vanmorgen was het erg rustig op de weg. Het heeft de hele dag geregend, niet hard, maar genoeg om nat te blijven. Gelukkig had ik wel de wind mee. Helaas ook weer over de gevaarlijk drukke verkeersweg. In het begin zat ik na de afslag op een rotonde meteen al op de autoweg. Voordeel van de vlakke weg is dat het lekker opschiet, zodat ik al rond het middaguur in Padova aankwam. Deze stad heeft net als Vicenza veel te bieden, maar oogt minder chique. M.b.v. de plattegrond die ik bij het VVV-kantoor had gekregen, heb ik achtereenvolgens het Piazza delle Erbe met het Palazzo della Ragione, het Piazza dei Signori met bijbehorende gebouwen en de Dom gezien. Je kunt niet in Padova geweest zijn zonder de basiliek van St. Antonius te hebben gezien, een enorm grote kerk. Ik was op tijd voor de rondleiding van 15.00u door de universiteit. Deze was helaas al volgeboekt. De volgende was een uur later. Dan zou het voor mij wel erg laat worden, want ik moest nog 40-50km doorrijden naar Rovigo waar ik mijn hotel geboekt had. Toen de aardige Italiaanse lady de teleurstelling van mijn gezicht las en zag dat ik met de fiets helemaal van Nederland naar Padova was gekomen, liet ze mij stiekem toch door. Na Bologna dat de oudste universiteit van de wereld heeft, is die van Padova als 2e van Italië opgericht door een groep studenten van Bologna die een universiteit wilden, vrij van de invloed van kerk en staat. Dat gebeurde in 1222. Klinkende namen als Galileo Galilei, de sterrenkundige, en anatomen van faam als Morgagni, Harvey (bloedsomloop), Eustachius, Falopio, e.v.a. hebben hier cllege gegeven of gestudeerd. Trouwens in die tijd was het daar gebruikelijk dat de prof na ieder college door zijn studenten betaald werd. Over studiefinanciering gesproken ! Indrukwekkend was het Teatro Anatomico waar menselijke lijken door de prof ontleed werden onder toeziende ogen van de studenten. Deze stonden achter een spiraalvormig omhooglopende houten balustrade, waarbij de ruimte naar achteren zo nauw was dat er geen ruimte was om flauw te vallen of voorover. De gehele zaal was overigens zo klein, dat het er enorm benauwd geweest moet zijn en het er niet alleen onfris geroken moet hebben van het lijk. Daarna helaas geen tijd meer voor de Capella degli Scrovegni met fresco's van Giotto. Naar het hotel in Rovigo was nog een heel eind. 120km was de eindstand. Tot overmaat van ramp kwam er nog een bus vol Koreanen het hotel binnen die hal en lift blokkeerden. Zodoende werd het weer erg laat.